poniedziałek, 21 października 2013

Jesienne zabawy matematyczne

Rozbudzanie u dzieci myślenia matematycznego i zainteresowania matematyką odbywa się niemal każdego dnia, w różnorodnych zabawach organizowanych przez nauczyciela, jak również w swobodnych działaniach podejmowanych przez dzieci. Najlepsze efekty przynoszą samodzielne działania operacyjne i praca na konkretach, a tutaj mamy duuuże pole do popisu. Im bardziej dziwaczne konkrety, tym zainteresowanie najmłodszych większe ;). Zatem działamy, gdzie tylko się da i wykorzystujemy do tego, co tylko się da...
-kasztany,
-żołędzie,
-kropelki wody, które odliczamy przy użyciu pipety,
-szklane kule,
-piórka,
-piłeczki pimpongowe,
-plastikowe jajeczka z kinder-niespodzianek,
-zapałki,
-centymetry,
-groch, itp

Oto jedne z zajęć, z utrwalania pojęć matematycznych: odtwarzania i tworzenia własnych  rytmów oraz liczenia z wykorzystaniem kolorowych plastikowych korków i dywaników indywidualnych.


Rytmy – traktowane jako sposób rozwijania umiejętności skupienia uwagi na prawidłowościach i korzystania z niej w różnych sytuacjach. Jest to ważne przy nabywaniu umiejętności liczenia oraz dla zrozumienia sensu mierzenia.

















 Kształtowanie umiejętności liczenia, a także dodawania i odejmowania – obejmuje proces począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach aż do rachowania w pamięci.
  Liczenie wywodzi się z rytmu i gestu wskazywania. Kształtowanie umiejętności liczenia trwa wiele lat i powinno przebiegać zgodnie z naturalnym rozwojem umysłowym dzieci. Najpierw dziecko wyodrębnia z otoczenia to, co chce policzyć. Może to uczynić wzrokiem albo gestem "Tu są jabłka", "Po stawie pływają kaczki", "Na tej półce stoją książki" itp..
     Potem dotyka lub wskazuje przedmioty i określa je liczebnikami. Często na rytm dotykania nakłada się rytm oddechu i rytm bicia serca, dlatego niektórych przedmiotów dotyka więcej niż jeden raz.
     W miarę ćwiczenia dziecko dąży do precyzji. Licząc stara się przestrzegać reguły jeden do jednego: jeden liczony przedmiot, jeden gest wskazujący i jeden wypowiedziany liczebnik. Na pytanie "Ile tu jest ?" – dziecko zaczyna ponownie liczyć, gdyż "ile" na tym etapie rozwoju odnosi się nie do liczebników, lecz do czynności liczenia.
Dorośli nie zdają sobie sprawy, ile ćwiczeń potrzeba, aby dziecko potrafiło określić liczebnikiem ilość policzonych przedmiotów. Dziecko musi wiedzieć, że ostatni wypowiedziany liczebnik ma podwójne znaczenie:

  • oznacza ostatni liczony przedmiot;
  • określa liczbę policzonych przedmiotów.

ANTOŚ LICZY ;)

I MARCEL LICZY..., A KOLEDZY CZUWAJĄ NAD POPRAWNYM RACHOWANIEM ;)



LENKA LICZY, DZIEWCZYNKI SPRAWDZAJĄ...


 OSTATNIE POPRAWKI..., BO MUSI BYĆ RÓWNIUTKO...

KORNELKA LICZY


 I OLIWIER LICZY POD CZUJNYM OKIEM FILIPA ;)



 KACPEREK PRZELICZA, KLAUDIA KONTROLUJE ;)


A JAK KACPER PRZELICZYŁ, SPRAWDZA WOJTUSIA


JULCIA W AKCJI, OLIWKA NADZORUJE...


  I ZUZIA TEŻ LICZY ;)


I JULCIA,

 I LENKA TEŻ ;)


A na koniec...puszczamy wodze fantazji i myślenia twórczego...tworzymy indywidualne kompozycje.






Literatura:
  1. Edyta Gruszczyk – Kolasińska, Ewa Zielińska "Edukacja Matematyczna Dzieci"
  2. Edyta Gruszczyk – Kolasińska, Ewa Zielińska "Dziecięca Matematyka – Scenariusze zajęć"
  3. Edyta Gruszczyk – Kolasińska "Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki"
  4. ABC – Program Wychowania Przedszkolnego XXI wieku


poniedziałek, 14 października 2013

PODZIĘKOWANIE

Bardzo serdecznie dziękujemy rodzicom i Naszym Biedroneczkom za wszelkie miłe słowa
i życzenia w Dniu Nauczyciela,  a także kwiaty, słodkości i inne wspaniałości,
które dziś na nas czekały.
 

To bardzo miłe!


DZIĘKUJEMY!!!